11 باور غلط در مورد بیماری آلزایمر

سازمان بهداشت جهانی(WHO) می گوید که در هر 3.2 ثانیه ، یک فردجدید به بیش از55میلیون بیمارآلزایمری درسراسر جهان اضافه می شود. درنتیجه نکته ی مهم این است که واقعیت هارا از باورهای غلط درموردآلزایمر متمایز کنیم.به خصوص وقتی که به جست و جوی آنلاین اطلاعات می پردازیم. برای آشنایی با باورهای غلط درمورد این بیماری ادامه مطلب را بخوانید.

 

باور غلط 1: بیماری آلزایمر و زوال عقل یکی هستند.

مردم اغلب از واژه های آلزایمر و زوال عقل به جای یکدیگر استفاده می کنند، اما یک تفاوت وجود دارد. زوال عقل به طور کلی به شرایطی اطلاق می شود که منجر به اختلال در حافظه، تفکر، استدلال و رفتار می شود، اما آلزایمر تنها یکی از انواع زوال عقل است.

این اصطلاحات احتمالا اشتباه گرفته شده اند زیرا آلزایمر شایع ترین علت زوال عقل و شناخته شده ترین آن است. انواع دیگر زوال عقل عبارتند از: زوال عقل لووی بادی، زوال عقل فرونتوتمپورال و زوال عقل عروقی.

 

باور غلط 2: اگر والدینم آلزایمر داشته باشند، به بیماری آلزایمر مبتلا خواهم شد.

اگر یکی از والدین یا خویشاوندان نزدیک به آلزایمر مبتلا باشد، ممکن است با افزایش سن نگران ابتلا به آن باشید. احتمال ابتلای فردی به آلزایمر در صورتی بالاتر است که انواع ژنتیکی خاصی داشته باشد که می تواند از والدین منتقل شود. با این حال، در بیشتر موارد، فقط به این دلیل که والدین بیولوژیکی مبتلا به آلزایمر هستند، به این معنی نیست که فرزندانشان به آن مبتلا خواهند شد. آلزایمر پیچیده است و دانشمندان هنوز به طور کامل علت آن را در اکثر افراد درک نکرده اند. 

تحقیقات نشان می دهد که در بیشتر افراد، مجموعه ای از عوامل فراتر از ژنتیک در ایجاد و سیر بیماری نقش دارند. عوامل محیطی و سبک زندگی مانند ورزش، رژیم غذایی، قرار گرفتن در معرض آلاینده ها و سیگار کشیدن نیز ممکن است بر خطر ابتلا به آلزایمر در فرد تأثیر بگذارد.گرچه ما هنوز نمی دانیم چگونه از این بیماری پیشگیری کنیم، اما مهم است که در طول زندگی خود رفتارهای سالمی مانند ورزش منظم و خوردن یک رژیم غذایی متعادل انجام دهید.

 

باور غلط 3: فقط افراد 70 ساله و بالاتر به بیماری آلزایمر مبتلا می شوند.

در حالی که بزرگترین عامل خطر شناخته شده برای آلزایمر سن است، این بدان معنا نیست که فقط افراد مسن به آن مبتلا می شوند. برای اکثر افراد مبتلا به آلزایمر، این درست است که علائم برای اولین بار در اواسط 60 سالگی یا بعد از آن ظاهر می شود. با این حال برخی ازافراد علائم را از سنین پایینتر حتی در 30 سالگی تجربه می کنند. زمانی که فردی بین 30 تا 60 سالگی به آلزایمر مبتلا می شود، به آن آلزایمر زودرس می گویند.آلزایمر زودرس نادر است - کمتر از 10٪ از افراد مبتلا به این بیماری را نشان می دهد. ابتلا به آلزایمر در مراحل اولیه زندگی می تواند چالش های خاصی را ایجاد کند. 

بسیاری از افرادی که مبتلا به سندرم داون،  که یک بیماری ژنتیکی است، در سنین پایین‌تر نیز به آلزایمر مبتلا می‌شوند و ممکن است علائم را در 40 سالگی نشان دهند

 

باور غلط 4: با بالا رفتن سن علائم بیماری آلزایمر طبیعی است.

بسیاری از افراد با افزایش سن فراموشکارتر می شوند و برخی فراموشی ها، مانند هرازچندگاهی گم کردن وسایل کوچک ، طبیعی است. با این حال، علائم و نشانه‌های رایج آلزایمر، مانند قضاوت‌ها و تصمیم‌های نادرست پی در پی، مشکلات در شناخت دوستان و اعضای خانواده، یا فراموش کردن تاریخ یا زمان سال، بخش طبیعی پیری نیستند. اگر نگران حافظه خود یا سایر علائم احتمالی آلزایمر هستید، با پزشک خود صحبت کنید. پزشک ممکن است در مورد سابقه سلامتی شما سؤالاتی بپرسد، تفکر و حافظه شما را ارزیابی کند و آزمایشات پزشکی را برای تعیین تشخیص شما انجام دهد.

 

باور غلط 5: هیچ درمانی برای افراد مبتلا به بیماری آلزایمر وجود ندارد.

در سال های اخیر، پیشرفت قابل توجهی در جهت ایجاد درمان های بهتر برای افراد مبتلا به آلزایمر حاصل شده است. در حال حاضر چندین دارو برای درمان علائم و کند کردن بیماری در برخی افراد در دسترس است. راهبردهای مقابله ای نیز برای کمک به مدیریت علائم رفتاری در دسترس هستند

 

باور غلط 6: اگر من مرتباً چیزهایی را فراموش می کنم، حتماً بیماری آلزایمر است.

اگرچه مشکلات حافظه معمولاً یکی از اولین علائم آلزایمر است، اما همه مشکلات حافظه به معنای ابتلای فرد به این بیماری نیست. برخی از فراموشی ها با افزایش سن طبیعی است. 

با پزشک خود صحبت کنید تا مشخص کند آیا تغییرات حافظه ای که متوجه می شوید طبیعی است یا ممکن است نشانه چیز جدی تری باشد. در برخی موارد، افسردگی یا عوارض جانبی دارو می تواند باعث مشکلات حافظه و سایر مشکلات فکری شود. ممکن است بتوان برخی از مشکلات حافظه را بسته به علت معکوس کرد.

 

باور غلط 7 : شما می توانید از بیماری آلزایمر پیشگیری کنید.

هیچ راه اثبات شده ای برای پیشگیری از آلزایمر وجود ندارد. با این حال، اقداماتی وجود دارد که می توانید برای کمک به کاهش خطر ابتلا به این بیماری انجام دهید. یک عامل خطر چیزی است که ممکن است احتمال ابتلای فرد به بیماری را افزایش دهد. برخی از عوامل خطر را می توان کنترل کرد، اما برخی دیگر، مانند ژن هایی که به ارث می برید، قابل کنترل نیستند. به طور کلی، داشتن یک سبک زندگی سالم ممکن است به کاهش عوامل خطر مرتبط با آلزایمر و سایر مشکلات سلامتی مرتبط با سن کمک کند. این موارد عبارتند از:

کنترل فشار خون بالا

حفظ وزن سالم

فعال ماندن از نظر ذهنی و جسمی

جلوگیری از آسیب سر

هر شب هفت تا نه ساعت بخوابید

استفاده از وسایل ترمیم شنوایی (مانند سمعک و کاشت حلزون) در صورت نیاز

 

باور غلط 8 : پزشکان تا پس از مرگ نمی توانند به طور قطعی بیماری آلزایمر را تشخیص دهند.

قبل از اینکه محققان آزمایش‌های نشانگر زیستی را در اوایل دهه 2000 توسعه دهند، تنها راه مطمئن برای تشخیص اینکه آیا یک فرد مبتلا به آلزایمر است یا خیر، کالبد شکافی بود، روشی که پس از مرگ انجام می‌شود. اکنون، آزمایش‌های آزمایشگاهی و تصویربرداری برای کمک به پزشک یا محقق برای دیدن علائم بیولوژیکی بیماری در یک فرد زنده در دسترس است. به عنوان مثال، اکنون پزشکان می توانند آزمایش خون را برای اندازه گیری سطح بتا آمیلوئید، پروتئینی که به طور غیر طبیعی در افراد مبتلا به آلزایمر انباشته می شود، انجام دهند. چندین آزمایش خون دیگر نیز در حال توسعه است. با این حال، در دسترس بودن این آزمایشات هنوز محدود است. دانشمندان با بودجه NIA به مطالعه گزینه‌هایی برای راه‌های سریع‌تر، کم‌هزینه‌تر و کمتر تهاجمی برای تشخیص آلزایمر ادامه می‌دهند.

 

باور غلط 9: یک آزمایش ژنتیک خانگی می تواند به من بگوید که آیا به بیماری آلزایمر مبتلا هستم (یا خواهم داشت).

شاید در مورد آزمایشات ژنتیک خانگی شنیده باشید. این آزمایش‌ها DNA را از بزاق یک فرد استخراج می‌کنند و گزارش‌هایی از داده‌های ژنتیکی ارائه می‌دهند. توجه به این نکته ضروری است که هیچ آزمایش ژنتیکی نمی تواند به طور قطعی آلزایمر را تشخیص دهد.آزمایش‌های ژنتیکی می‌توانند گونه‌های ژنتیکی نادری را که باعث شروع زودهنگام آلزایمر می‌شوند و همچنین انواع ژنتیکی که خطر ابتلا به این بیماری را در فرد افزایش می‌دهند، شناسایی کنند.FDA یکی از این تست های خانگی را تایید کرده است. این آزمایش نشان می دهد که آیا فرد حامل نوعی از ژن APOE یعنی APOE ε4 است یا خیر. افرادحامل این نوع ژن در معرض افزایش خطر ابتلا به آلزایمر هستند، اما این بدان معنا نیست که قطعاً به این بیماری مبتلا خواهند شد.

با پزشک خود در مورد این نوع آزمایشات ژنتیکی صحبت کنید. همچنین ممکن است بخواهید یک قرار ملاقات با یک مشاور ژنتیک تعیین کنید تا به شما در بررسی اینکه آیا آزمایش برای شما مناسب است و یا برای درک نتایج کمک کند.

 

باور غلط 10: من یک دانشمند نیستم، بنابراین نمی توانم کاری برای کمک به مبارزه با بیماری آلزایمر انجام دهم.

حتی اگر دانشمند نیستید، راه های زیادی وجود دارد که می توانید به پیشرفت تحقیقات آلزایمر کمک کنید! داوطلب شدن در کارآزمایی ها و مطالعات بالینی به پیشرفت های معناداری در تشخیص و درمان آلزایمر منجر شده اند. با پیوستن به یک کارآزمایی یا مطالعه، شما در کمک به پژوهشگران برای ارتقای دانش خود به سمت تشخیص، درمان و پیشگیری موثر شریک می شوید. به همه انواع داوطلب نیاز است، از جمله افراد مبتلا به زوال عقل، مراقبان و شرکت کنندگان سالم.

به عنوان یکی از اعضای خانواده یا دوست فردی که مبتلا به آلزایمر است، می‌توانید با ارائه پشتیبانی، مانند یادگیری نکاتی برای برقراری ارتباط یا یافتن فعالیت‌های مناسب، کمک کنید. همچنین می توانید با حمایت از مراقبین افراد مبتلا به آلزایمر یا زوال عقل مرتبط، کمک ارائه دهید.

 

باور غلط11: آلومینیوم باعث بیماری آلزایمر می شود.

آلومینیوم فلزی است که معمولا در چیزهایی مانند گلدان، تابه و حتی خاک زمین یافت می شود. دانشمندان هنوز در تلاشند تا بفهمند آیا بین آلومینیوم و آلزایمر ارتباطی وجود دارد یا خیر. به عنوان مثال، مطالعات کالبد شکافی سطوح بالاتری از آلومینیوم را در مغز افراد مبتلا به آلزایمر نسبت به افراد بدون آلزایمر نشان داده است، اما مشخص نیست که آلومینیوم چه نقشی ممکن است ایفا کند. محققان همچنان به بررسی این موضوع ادامه می دهند که چگونه عوامل محیطی مانند فلزات، آلودگی هوا و سایر مواد شیمیایی ممکن است بر خطر ابتلای فرد به آلزایمر تأثیر بگذارد.

 

 

منبع :            www.nia.nih.gov